FocusLove39: คิดถึง [อิ่มอุ่น]



“อุ่น..” เขาถอดเสื้อผ้าของเขาออกหมดแล้วนั่งถับตัวผมไว้ไม่ให้ผมดิ้นหนี


“เอิร์ธ!” ผมพยายามดันเอิร์ธออกขณะที่เขากำลังถอดเสื้อผ้าผมออกแล้วเลื่อนขึ้นมาขบกัดยอดอกเม็ดเล็กของผม


“อ๊ะ! เอิร์ธ หยุด..ฮ๊าา.. หยุดนะ!” ผมหลุดครางออกมาทันทีที่เขาเปลี่ยนเป้าหมายจากยอดอกมาเป็นน้องชายของผม ผมก้มลงมองเขาเห็นเขากำลังกลืนกินน้องชายของผมอยู่พลางลากปากหนาขึ้นลงช้าๆแล้วช้อนตาขึ้นมองผมด้วยสายตาหื่นกระหาย


“เอิร์ธ.. นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ..!” ผมว่าพลางสบตาเขา เขาหลับตาลงทันทีเชิงไม่ฟังผม ก่อนจะหันไปสนใจแต่สิ่งที่เขากำลังครอบครองอยู่ เขาค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นลงจนผมบิดเร้าร่างกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน


“เอิร์ธ ฉันขอล่ะ นายหยุดสักทีเถอะ” ผมว่าพลางดันหัวเขาออกแต่สะโพกกลับขยับเข้าหาปากเขาโดยอัตโนมัติ เขาขยับอยู่สักพักก็ค่อยๆละปากจากน้องชายผมแล้วสอดนิ้วเข้าไปในทางหวานทำเอาผมถึงกับร้องครางขึ้นมาทันที


“ไม่นะ! พอได้แล้ว! อ๊ะ..ฮ๊า!!” แล้วเขาก็ขยับนิ้วเร็วขึ้นก่อนจะเพิ่มนิ้วเข้ามาอีกสองนิ้ว เจ็บครับ.. เจ็บมาก เพราะตั้งแต่เลิกกับเอิร์ธไปผมก็ไม่เคยมีอะไรกับเต้ด้วย


“อ้ะ... อึ๊ก! อ๊ะ อ๊าาา!” ผมร้องครางลั่นทันทีที่เขาสอดใส่น้องชายของเขาเข้ามาทีเดียวจนสุดหลังจากที่เอานิ้วออกแล้ว เขาไม่ปล่อยให้ผมได้ปรับตัวเขาขยับท่อนล่างใส่ผมทันที


“อ๊ะ.. จะ..เจ็บ..!” ผมหลับตาแน่นพลางกอดคนข้างหน้าไว้ด้วยความเคยชิน แล้วก็เผลอจิกเล็บข่วนแผ่นหลังกว้างนับครั้งไม่ถ้วนพลางกัดไหล่ข้างขวาที่เขาสักไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บ


“อุ่น..” ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมามองคนที่อยู่ตรงหน้า เขากำลังมองหน้าผมอยู่ด้วยตาเยิ้มๆ ปรือๆ คงจะยังไม่สร่างเมา..


“ปล่อย..” ผมว่าออกไปเสียงแข็งพลางสบตาเขาด้วยน้ำตาที่กำลังคลอเบ้า เขามองหน้าผมอยู่อย่างนั้นปากก็เรียกแต่ชื่อผม สะโพกของเขาก็ยังขยับใส่ผมอยู่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด


“อ๊ะ.. หยะ..หยุด..อ๊า!” จะห้ามก็ห้ามไม่ได้คนอย่างเอิร์ธถ้าได้ทำแล้วเขาก็ไม่หยุดหรอกจนกว่าเขาจะพอใจ เขาเร่งจังหวะใส่ท่อนเนื้อร้อนเข้ามาในตัวผมมากขึ้นไปอีกพลางก้มลงดูดซอกคอผมเหมือนที่เคยทำประจำ


“อะ... เอิร์ธ! อย่านะ!” ผมร้องครางเสียงหลงทันทีจากตอนแรกที่เขาถอนส่วนร้อนออก จับผมนอนคว่ำซุกหน้าไว้กับหมอนแล้วยกสะโพกผมขึ้นก่อนจะสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เขาใส่ไม่ยั้งเลยครับจนเสียงกระทบกันดังขึ้นมาลั่นห้องอย่างหยาบโลน


เขาทำมันท่านั้นนานแค่ไหนผมไม่รู้.. ผมรู้แต่ว่า..พอผมและเขาปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ผมก็สลบไม่รู้เรื่องราวอะไรอีกเลย..











To Be Continued











<จิ้มที่รูปเบาๆนะฮับ>

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น