FocusLove27: ลวนลาม [อิ่มอุ่น]



“อ้ะ..อ้า..” ผมครางออกมาอย่างอัตโนมัติเหมือนที่เอิร์ธชอบเข้ามาเลียซอกคอผมอยู่บ่อยๆ


“เสียงดีจังเลยนะครับ ผมว่าแล้วว่าคุณต้องเป็นฝ่ายรับ” เสียงที่ไม่คุ้นดังขึ้นกระซิบข้างหูผมก่อนจะขบใบหูผมเบาๆ มือของคนข้างหลังเริ่มสอดเข้ามาใต้เสื้อผมพลางบีบคลึงยอดอกผมด้วยความเร้าร้อน


“ผิวเนียนจังเลยนะครับ ชักอยากได้มาเป็นเมียซะแล้วสิ”


“คะ..คุณ อ๊า! เป็นใคร..!?” ผมพยายามหันกลับไปมองแต่ถูกล็อคคางไว้ด้วยมือหนาแล้วเลียคอผมต่อ ผมเผลอเอียงคอให้เขาได้เลียง่ายขึ้น


เอิร์ธ.. ต้องกลับไปหาเอิร์ธก่อนที่จะมีอารมณ์ร่วม นั่นคือสิ่งที่ผมคิดได้ในตอนนั้น ผมดิ้นขลุกอยู่ในอ้อมกอดจากคนข้างหลัง


“อย่าขัดขืนสิครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณขึ้นสวรรค์นะ คุณไม่อยากไปกับผมเหรอ” ว่าจบเขาก็แทรกมือเข้ามาในกางเกงของผมพลางลูบวนน้องชายผมไปมาผ่านกางเกงชั้นในอย่างรวดเร็ว


“อ๊า..อ้ะ ไม่!” ผมร้องปฏิเสธออกไปเสียงดังเผื่อมีคนได้ยินจะได้เข้ามาช่วย


“อย่าดื้อสิครับ ไม่น่ารักนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางดูดคอผมแรงจนเป็นรอยฝากไว้ เอาไงดี.. อ่อ นึกออกแล้ว..


ผมค่อยๆหันไปหาเขาตรงๆพลางโอบคอเขาไว้มองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่บอกว่าจะพาผมไปขึ้นสวรรค์ เขาคือคนที่ก่อนหน้านี้ผมมองผ่านกระจกห้องทำงานระหว่างที่เขากำลังทำงานอยู่แล้วหันมาสบตากับผมพอดี จำหน้าได้แล้ว..


“จะพาผมขึ้นสวรรค์จริงๆเหรอ” ผมเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงเชิงออดอ้อน เขามองหน้าผมพลางเบิกตากว้างขณะที่มือของเขาก็ยังลูบวนไปที่เป้าผมอยู่



ไม่ไหว.. เสียวจนแถบจะยืนไม่ได้แล้ว..



ผมพยายามฝืนแรงทั้งหมดที่มีทรงตัวไว้ไม่ให้ล้มก่อนจะละมือที่โอบรอบคอเขาอยู่มาจับข้อมือของเขาที่กำลังเล่นกับน้องชายผมอยู่ให้ผละออก ผมยกมือขึ้นโอบรอบคอเขาอีกทีก่อนจะกดหัวเขาลงแล้วกระแทกเข่าใส่ท้องเขาอย่างจังจนเขาลงไปนอนกองอยู่กับพื้น


“ไอ้เวรเอ้ย!” เขาตะโกนด่าผมขณะที่ผมวิ่งหนีออกจากห้องน้ำรีบวิ่งเข้าไปในห้องของเอิร์ธแล้วล็อคประตูทันที


“ล็อคทำไม” คนตัวใหญ่เงยหน้าขึ้นถามผมขณะที่ผมกำลังเดินไปหาเขาด้วยสีหน้าที่เครือไปด้วยอารมณ์


“ไปทำอะไรมา” เขาถามต่อทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ตอบคำถามแรก ผมเดินเข้าไปหมุนเก้าอี้ให้หันมาแล้วขยับขึ้นนั่งตักเขาไว้ก่อนจะหมุนเก้าอี้ให้เขากลับไปทำงานต่อ


“อุ่น..นายไปทำอะไรมา” เขาถามต่อพลางโอบกอดผมไว้แล้วเอาคางเกยไหล่ผม อยู่ในอ้อมกอดของเขาเนี่ยแหละ ปลอดภัยที่สุดแล้ว


“จะตอบฉันหรือไม่ตอบ” เขาพูดเสียงแข็ง


“ทำงานก่อนสิ” ผมเอ่ยออกไปด้วยเสียงสั่นเครือเพราะอารมณ์มันเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อเขาโอบกอดผมไว้เหมือนกับที่เคยทำ เสียงนี้แหละที่ อยากได้ยินเวลามีเซ็กส์


“ไม่ทำ ถ้านายยังไม่บอก” เขาเลื่อนมือลงไปวางบนน้องชายผมพอดีทำเอาผมสะดุ้งโหยง


“นี่นาย..” เขาพึมพำออกมาพลางลูบคลำน้องชายผมที่กำลังแข็ง


“ไม่มีอะไรหรอกน่า ทำงานต่อเถอะ.. อ๊า..!” ผมหลุดครางออกไปทันทีที่เขาลูบเป้าผมพลางใช้ลิ้นร้อนเลียหูผมก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนลงมาเลียซอกคอผมช้าๆ


“รอยนี้ฉันไม่ได้เป็นคนทำหนิ” เอิร์ธพูดพร้อมใช้ลิ้นเลียวนรอยช้ำจากการโดนดูดก่อนหน้านี้ไว้


“ใครเป็นคนทำ”


“เมื่อกี้..ฉันไปเข้าห้องน้ำมาแล้ว..โดนลวนลาม..” ผมตัดสินใจเอ่ยออกไปพลางหันไปมองหน้าเขาสบตาเชิงออดอ้อน จังหวะหายใจของผมก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นเร็วขึ้น


เขาก้มลงจูบผมอย่างอ่อนโยนพลางถอดกางเกงผมออกแล้วจับขาผมพาดไว้กับโต๊ะทำงานก่อนจะรูดรั้งส่วนร้อนผมขึ้นลงอย่างรวดเร็ว


“อ๊าส์ อื้อ..!” ผมร้องครางออกมาด้วยความทรมาณที่เต็มไปด้วยเสียวซ่านและความสุข เขาสอดนิ้วเข้ามาในปากผมให้ผมได้ดูดเลีย อีกมือนึงก็ถลกเสื้อผมขึ้นบีบยอดอกผมไว้


“ฝึกอมไว้ เวลาอมของฉันจะได้ทำให้ฉันเสียวมากกว่านี้” ผมทำตามที่เขาบอกด้วยความเต็มใจ ทั้งดูดทั้งเลียพร้อมกับที่เขารูดรั้งส่วนร้อนผมถี่ขึ้นเรื่อยๆ


“อะ..อ๊า จะไปแล้ว..!” ผมละปากออกพลางจิกเท้าลงบนโต๊ะแน่นก่อนปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้อง ผมหอบถี่พลางหันไปมองหน้าเอิร์ธที่กำลังจ้องมองผมอยู่แล้วกดคอเขาลงมาประกบปากจูบอย่างแผ่วเบา


“ขอบใจนะ” ผมละปากออกก่อนจะรีบหอบกางเกงเดินไปที่โซฟาแล้วใส่กางเกงจนเสร็จ หลังจากนั้นค่อยหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำกามออกจากจากหน้าท้อง


ผมก้มลงมองพลางเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ กล้ามหน้าท้องผมหายไปไหนหมด ปกติจะมีอยู่พอให้เห็นแต่เดี๋ยวนี้มันหายไปหมดเลย


“นี่ ไม่ให้ฉันมีอะไรกับนายหน่อยเหรอ” คนตัวสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ


“ช่วยให้ฉันเสร็จก็พอ” ผมตอบออกไปพลางเช็ดน้ำกามออก


“แต่ฉันก็มีอารมณ์เหมือนกันนะ” ผมค่อยๆหันไปมองหน้าเขา เห็นเขากำลังจ้องหน้าผมอยู่ด้วยสายตาเชิงอ้อนวอน


“ทำงานไปก่อน” ผมตัดบทก่อนจะหันไปเช็ดหน้าท้องจนหมด


“ไม่เอา มีเซ็กส์ก่อน” เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงเชิงงอแง


“บอกว่าให้ทำงานไปก่อน” ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่


“ก็จะมีเซ็กส์ก่อนอ่ะ”


“ทำงานเสร็จแล้วเดี๋ยวให้มี!” ผมเผลอตะคอกใส่เขาด้วยความรำคาญ เขามองหน้าผมพลางเบิกตากว้างก่อนจะค่อยๆคลี่ยิ้มพรายส่งมาให้ผม


“ได้เลย”










To Be Continued











<จิ้มที่รูปเบาๆนะฮับ>



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น